پرده دار

گذر افتاده دگر بار به میخانهٔ دوستسالهامیگذرد دل شده دیوانهٔ دوستمدّتی بود چون آهوی گریزان ز شکارمی دویدم که بجویم در کاشانهٔ دوستبار آخر که گرفتم ز کنارش آرامخاطرم هست نگاه مهربانانهٔ دوستحال کافتاده دگر بار گذر بر ره یاردل ویرانه کنم خانهٔ شاهانهٔ دوستچه بهشتی است نهفته به دل آتش عشقکآتش شمع رُخش کعبهٔ پروانه دوستچه حیاتی است در آغوش نگار افتادندیده کز لعل لبش مست و سر از شانهٔ دوستعجب از وسعت این خانه ملائک همه مستگوشه ای محو تماشاش به مستانهٔ دوست فارغ از هر دو سرا غرق نگاهش تا صبحدل بریدم ز همه، دوست و بیگانهٔ دوستکامرانا تو خودی حایل بین من و اوبگذر از خویش و بپیوند به پیمانهٔ دوست پرده دار...ادامه مطلب

الهی مرا کن به اسرار عشق آشناکه رندان خُمار از میِ جام  ِ قالوا بَلیٰبه دنیا شده این دل آلوده ای وای منبده ساقیا صفحه ی جان به جوری جلاءفَعولُن فَعولُن شده موج  ِ بحر  ِ غممکه شاید تقرُّب نُمایم به اص پرده دار...ادامه مطلب

ای خدا عشق تو در این زندگانی آرزوستدر کنار هم شبی را شادمانی آرزوستوعده حوری و غِلْمان جمله ارزانی شیخاز لب ِ لعل  ِ تو ما را جاودانی آرزوستعمرم از کف رفت چون ابر  ِبهاران دست  ِبادپایْ در چِل دارم و پرده دار...ادامه مطلب

حذر کن ز نا اهل پر مدّعایکه نامحرم است و به دور از صفایاگر عشق بر عقل نور افکندنبینی به نور خدا جز خدایبه گفت علی شیر خیبر شکنندیدم جز او در دل ماسوایبه چهر و صدای علی مصطفیخدا را به معراج دید آشناینگ پرده دار...ادامه مطلب

دلی از درد مالامال و از غربت حزین دارم
شکسته کوزه ایی پراز شراب آتشین دام
به غربت خانه ی جانم هزاران راز پنهانست
شبانه روز در بازار پی اهلی کمین دارم

موضوعات مرتبط: رباعی و دوبیتی
برچسب‌ها: دلدادگی؛سفیر؛کامران پرده دار...

از سر دولت عشقت به کف آمد سحری
خلوتی در حَضَر دوست خُمار از خبری
دل پر از شوق وصال از غم هجران غافل
شِکوه ها رفته ز یاد از هوس لعل تری

موضوعات مرتبط: رباعی و دوبیتی پرده دار...

الهی،

جسم آدمی بر زمین می آرمد و جان آدمی از زمین به حجت الهی می شورد و به مقامات عالیه میرسد درشگفتم که آدمی نشوریده به دنبال آرمیدن است.

موضوعات مرتبط: الهی نامه پرده دار...

در بند این و آن مشو فرزانه شو بالا بیااز عقل جزئی دل بکن دیوانه شو بالا بیا دنیا به سانِ پیله ای بر چشم قلبت می تند زین پیله دل را کن رها پروانه شو بالا بیا تا آشنایی با همه از یار خود بیگانه ای از هرچه غیر یار خود بیگانه شو بالا بیا در بند دام و دانه ای از مرغ جان پر کنده ای از بهر جام می،  رَز ِ بی دانه شو بالا بیا جانان پی جانی که می از آتشش جوشان شود آتش به جان انداز و دل پیمانه شو بالا بیا گیسوی عمرت را مده بر شانه ی نامحرمان پیر مغان را خانه شو کاشانه شو بالا بیا از جام می می نوش و مست از خود بمان و ما سوی بی خویشتن، بی ماسوا دُردانه شو بالا بیا گیسوی حق را اولیاء خود شانه ای از سیم و زر رندی کن و این شانه را دندانه شو بالا بیا آخر بنوشاند خدا با دست خود یک جرعه می آن را که گشته مصطفی، مستانه شو بالا بیا ای کامران را بایزید وی هفت پشتت بوسعید بیگانه شو بیگانه شو بیگانه شو بالا بیا موضوعات مرتبط: غزل برچسب‌ها: بیگانه , سعید , کامران پرده دار...ادامه مطلب

دعای خیر من این است که اشتیاق کمالنهد خدای تو در دل به جزم  ِ امر  ِ تعال سکون نه در خور  ِ انسان بما هو الانسان نفوس ِ کامله دائم در اصطیاد ِ وصال مزن به پای دل ای لا مکان قیود ِ حدود بهای جان تو عقل است نه حسّ و وهم و خیال به سوفَ سوفَ مده زلف ِ عمر  ِ خود بر باد که آب رفته به جو  رفته سوی اضمحلال تمام عالم خاکی پی بقاء و حیات چه حیف باشد اگر من پی فناء و زوال هر آنکه شوق کمالش نبوده آدم نیست ردیف نامی و حیوان بدان وُرا فی الحال به همّ و غمّ فراوان، به خون دل خوردن دهد به دست تو دامان خیال ِ ماه ِ هلال به قدر شوق تو ساقی دهد شراب طهور ز سلسبیل و ز تسنیم به قوس جیم جمال گدای دولت توحید اگر شدی شاهی که این فنا به فنا می رود جواب ِ سوال ز میم احمد مختار به صفحه ی صورت تمام عالم هستی مثالِ نقطه ی خال همه به غیر محمّد فنا در عین ِ علی که أنتَ لی به علی گفته او عَلَی إلإجمال به قدر عشق شما اشتیاق می خواهم مقام ِ لا یَقِفی بوده تا بدین منوال از آسمان ِ چهارم به بعد جبرائیل بسوزد اَر پر ِ پرواز ز علّت است و مقال من آنچه شرط بلاغ است اشارتی دادم ز کامران مشو دلگیر و نا امید و ملال موضوعات مرتبط: غزل برچسب‌ها: دلدادگی؛سفیر؛کامران پرده دار...ادامه مطلب

همه در کوی دلبر شاد و من خوابهمه اندر هوای یار، بی تابهمه در سوز و در جوش و خروش اندمن آواره کم از کرم شب تابمطاف بلبلان باغ است و راغ استمصاف این دل دیوانه مهتابخدا داند دل بشکسته دارممتاعی کم نظیر و تحفه ای نابهر آنکس بشکند دل، صاحب اوست بحمدالله بشکست این دل اربابهمه دلشاد و من دلخسته یاربدل بشکسته ی ما را تو دریابخموش ای کامران، خاموش بایددلی کز خون دیده گشته غرقابموضوعات مرتبط: غزل پرده دار...ادامه مطلب